مقدمه

حضرت مهدی ( عج) در شب جمعه، روز پانزدهم شعبان سال 255 ه.ق در شهر سامرا متولد شدند در سن 5 سالگی به مقام امامت نائل آمدند . دارای دو غیبت می باشند.

الف - غیبت صغری، که هفتاد سال طول کشید و توسط چهار نائب خاص با نامهای 1) عثمان بن سعید 2) محمد بن عثمان 3) حسین بن روح نوبختی 4) علی بن محمد سمری با مردم در ارتباط بودند.

ب – غیبت کبری که تاکنون نیز ادامه دارد؛ در هر عصر عالم بزرگی واجد همه شرایط لازم فقاهت و رهبری را داشته باشد در رأس جامعه قرار می گیرد و او صاحب ولایت شرعیه به نیابت امام معصوم ( عج) است. این که غیبت کبری تا چه زمانی به طول می انجامد و چه زمانی حضرت ظهور می کنند بسته به نشانه ها و علائمی دانسته، که این نشانه ها در سه محور قرار می گیرند. 1) نشانه های عمومی 2) نشانه های نزدیک به زمان ظهور 3) نشانه های حتمی ظهور ، که بعد از ظهور و بروز این نشانه ها، قیام حضرت ( عج) به وقوع خواهد پیوست.

 

آغاز امامت حضرت مهدی (عج)

روز درگذشت امام یازدهم و نخستین روز امامت حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، فرا رسید و آن حضرت، ناگزیر میان مردم آمده، بر پیکر پدر نماز گزارد.

این رخداد، به گونه هایی چند روایت شده است. در یک روایت، شیخ صدوق، آن را به صورت مفصل از زبان ابوالادیان یکی از خدمتکاران خانه و متصدی امور نامه های امام عسکری علیه السّلام گزارش کرده است.

به نظر می رسد حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف پس از شهادت پدر، در نخستین ساعت های غیبت با حضور در کنار بدن پدر و اقامه نماز بر آن حضرت، مسایلی را مورد توجه قرار داد که همگی به نوعی در ارتباط با بحث امامت خود بود:

1. اجرای سنّت الهی در اقامه نماز امام بر امام؛
2. پیشگیری از اعلام ختم امامت؛
3. پیشگیری از انحراف داخلی در قضیه امامت؛
4. تثبیت ادامه جریان امامت بر حق و اعلام استمرار امامت در امام زنده.

 

 

فهرست مطالب:

• مقدمه
• آغاز امامت حضرت مهدی (عج)
• غیبت صغرا
• غیبت کبرا
• ظهور
  • ظهور در ادیان
  • ظهور در اسلام
  • ظهور در نظر اهل سنت
  • ظهور در قرآن
• شرایط ظهور
• ویژگی ظهور
• منابع